Bakterie z rodzaju Proteus, Morganella i Providencia są zaliczane do Ɣ-proteobakterii i uznawane za bakterie gnilne. Z taksonomicznego punktu widzenia należą do rodziny Enterobacteriaceae czyli tej samej, której przedstawicielami są bardzo licznie występujące w kale bakterie E. coli zwane pałeczkami okrężnicy. Proteus, Morganella i Providencia charakteryzują się zbliżonymi właściwościami fizjologicznymi. Ich najbardziej rozpoznawczą cechą jest silna aktywność proteolityczna oraz zdolność do deaminacji aminokwasów (np. fenyloalaniny), którą przeprowadzają w warunkach zarówno tlenowych jak i względnie beztlenowych. W wyniku takich przemian mogą powstawać aminy biogenne.
Związki te w niewielkich ilościach występują w produktach mleczarskich, np. w serach i są uważane za jeden z czynników kształtujących ich smak i aromat. Zwiększona ich zawartość może być jednak szkodliwa, zwłaszcza dla osób, u których zakłócony jest metabolizm amin w wątrobie. Do grupy narażonej na szkodliwe działanie amin biogennych należą również osoby przyjmujące leki przeciwdepresyjne. Aminy biogenne będące produktami metabolizmu bakterii gnilnych typu Proteae mogą powodować wahania ciśnienia tętniczego i biegunkę.
Proteus, Morganella i Providencia potrafią hydrolizować także mocznik do amoniaku i dwutlenku węgla. Dzięki takim uzdolnieniom odgrywają ważną rolę w środowisku naturalnym, w którym efektywnie rozkładają materię pochodzenia zwierzęcego. Głównym miejscem ich bytowania jest gleba i zanieczyszczone wody. Ich obecność stwierdza się także w nawozach naturalnych oraz w przewodzie pokarmowym ludzi i wielu gatunków zwierząt zarówno dzikich, hodowlanych jak i domowych. Z wymienionych ośrodków mogą przedostawać się też do żywności i ją fermentować (być przyczyną jej psucia). Niestety bakterie te są również patogenami warunkowo chorobotwórczymi. Oznacza to, że w określonych warunkach mogą być przyczyną zachorowań u ludzi. Najczęściej wywołują infekcje dróg oddechowych i moczowych. Te ostatnie występują przede wszystkim u osób z wadami anatomicznymi w układzie moczowym oraz u pacjentów poddanych cewnikowaniu. Zakażenie dróg moczowych tymi bakteriami może być powodem tworzenia się w nich złogów i w konsekwencji prowadzić do kamicy nerkowej.
Niektóre szczepy Proteus, Morganella i Providencia mogą być również przyczyną zakażeń szpitalnych (najczęściej układu moczowego, ran pooperacyjnych oraz krwi). U osób z nieprawidłową mikrobiotą jelitową łatwo mnożą się w przewodzie pokarmowym. W rezultacie tego mogą sprzyjać występowaniu dolegliwości żołądkowo-jelitowych, których głównym objawem są biegunki. Biegunki wywoływane przez pałeczki typu Proteae najczęściej stwierdza się u dzieci. Nieprawidłowa lub zbyt częsta antybiotykoterapia zwiększa ryzyko ich wystąpienia. Zakażenia żołądkowo-jelitowe o omawianej etiologii rzadko dotyczą ludzi, u których nie występują żadne obciążenia zdrowotne.
Przypuszcza się również, że pałeczki Proteus, Morganella i Providencia bytujące w przewodzie pokarmowym ludzi mogą mieć swój udział w zakażeniach układu moczowego, wątroby i dróg żółciowych. Odnotowano też przypadki zakażeń wód płodowych oraz poporodowych zakażeń macicznych tymi bakteriami. Infekcja kałowymi bakteriami Morganella i E. coli jaka miała miejsce podczas porodu domowego była też przyczyną nekrotyzującego zapalenia powięzi noworodka. Podane przypadki zakażeń bakteriami typu Proteae wyraźnie pokazują jak ważna jest świadomość ryzyka i zagrożeń jakie pociąga za sobą zbyt silny rozwój tych bakterii w jelitach.