UroScan to nieinwazyjna, kompleksowa ocena biocenozy męskiego układu moczowo-płciowego. W ramach badania określane są stosunki bakteryjne mikrobiomu męskich narządów moczowo-płciowych, dzięki czemu możliwe jest wykrycie ewentualnej dysbiozy. Mikroorganizmy chorobotwórcze mogą prowadzić do stanów chorobowych m.in. zapalenia cewki moczowej, jąder, najądrzy oraz gruczołu krokowego (prostaty). Infekcje dróg moczowo-płciowych mogą również negatywnie wpływać na produkcję plemników poprzez zablokowanie kanaliki plemnikotwórcze w jądrach. Dodatkowo, wspomniane infekcje mogą powodować bliznowacenie i niedrożność kanalików transportujących plemniki, co prowadzić może nawet do niepłodności. Zakażenia najądrza wpływają negatywnie na właściwe dojrzewanie plemników i mogą uniemożliwiać ich dalszy transport. Dodatkowo, może dojść do zaburzeń uwalniania płynu nasiennego z prostaty, co skutkuje zmniejszeniem objętości ejakulatu.
Ocena stosunków bakteryjnych w nasieniu umożliwia ocenę występujących zaburzeń oraz wdrożenie zarówno celowanego leczenia (w przypadku wykrycia obecności patogenów) jak i wsparcia suplementacyjnego, które może przyczynić się do odbudowy równowagi mikrośrodowiska układu moczowo-płciowego.
W ramach badania analizujemy:
- Określone mikroorganizmy patogenne, mogące powodować problem nawracających infekcji intymnych (Trichomonas vaginalis, Candida, Escherichia coli, Proteus spp. i Providencia, Pseudomonas, Gardnerella vaginalis, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Neisseria gonorrhoeae, Streptococcus agalactiae (Grupa B),
- Mycoplasma hominis i Ureaplasma spp.
WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA
- Częste nawracające infekcje układu moczowo-płciowego,
- Ból jąder,
- Obniżone libido,
- Zaburzenia erekcji,
- Dyskomfort w trakcie stosunków seksualnych,
- Niepłodność / problemy z prokreacją.
MIKROBIOM UKŁADU MOCZOWO-PŁCIOWEGO, A MIKROBIOM PRZEWODU POKARMOWEGO
Nawracające infekcje intymne często mają swoje źródło w zaburzeniach równowagi mikrobiomu przewodu pokarmowego. Większość infekcji intymnych rozwija się drogą wstępującą, gdzie głównymi czynnikami przyczynowymi są bakterie i grzyby z rodzaju Candida, zasiedlające obszar odbytu i migrujące w okolice ujścia cewki moczowej. Do rozwoju zakażenia dochodzi najczęściej przy zaistnieniu sprzyjających warunków, takich jak zaburzenia odporności czy dysbioza mikrobioty jelita i dróg moczowo – płciowych. Przywrócenie równowagi ekosystemu jelitowego, obejmującego również końcowy odcinek przewodu pokarmowego (odbyt), stanowi jeden z kluczowych elementów profilaktyki nawracających infekcji układu moczowo-płciowego.
Badanie wykonywane jest metodą posiewu mikrobiologicznego (jakościowy i ilościowy), metodą PCR oraz metodą biochemiczną. Liczebność każdego badanego mikroorganizmu jest dokładnie określona (rząd wielkości), część drobnoustrojów analizowana jest do gatunku, część natomiast do rodzaju.
W ramach badania analizujemy:
Określone mikroorganizmy patogenne, mogące powodować problem nawracających infekcji intymnych:
- Trichomonas vaginalis – pasożyt, przenoszony drogą płciową wywołujący rzęsistkowicę. U mężczyzn zakażenie ma najczęściej charakter bezobjawowy. W niektórych przypadkach może dojść do zapalenia gruczołu krokowego, charakteryzującego się zaczerwienieniem okolicy cewki moczowej, swędzeniem i pieczeniem. Ponadto podczas infekcji może występować białawy wyciek z cewki moczowej (o treści śluzowej lub ropnej), częste oddawanie moczu oraz ból w trakcie ejakulacji,
- Candida – powoduje zakażenia grzybicze, zwane kandydozą. Objawy infekcji grzybiczej u mężczyzn obejmują głównie podrażnienie i stan zapalny żołędzi oraz wewnętrznej powierzchni napletka, manifestujące się świądem i pieczeniem. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym jest gatunek Candida albicans, odpowiedzialny za 80-92% wszystkich infekcji grzybiczych. Do zakażenia może dojść podczas stosunku płciowego, co sprawia, że leczenie jest konieczne zarówno dla zakażonej osoby, jak i jej partnera (nawet jeśli infekcja przebiega bezobjawowo),
- Escherichia coli – bakteria, stanowiąca integralny element mikrobioty jelitowej. Niektóre szczepy mogą powodować infekcje układu moczowego, w tym zapalenie pęcherza moczowego i nerek. Do głównych objawów infekcji należy dyskomfort, pieczenie lub ból podczas oddawania moczu, uczucie ciągłego parcia na mocz oraz ból w dolnej części brzucha,
- Proteus spp. i Providencia – bakterie mogące być przyczyną zakażeń układu moczowo-płciowego, objawiających się zapaleniem cewki moczowej, pęcherza moczowego lub nerek,
- Pseudomonas –bakteria, której obecność w układzie moczowo-płciowym może prowadzić do zakażenia nerek, pęcherza moczowego oraz przewodów moczowych. Do układu moczowo-płciowego może zostać przeniesiona poprzez migracje z okolic odbytu. Infekcje o takim podłożu najczęściej odnotowuje się u chorych na cukrzycę, z obniżoną odpornością. Pierwsze objawy infekcji to pieczenie i swędzenie cewki moczowej podczas oddawania moczu. Nieleczona infekcja może rozprzestrzenić się na pęcherz moczowy i nerki,
- Gardnerella vaginalis –zakażenie dróg moczowo-płciowych tą bakterią może występować również u mężczyzn, którzy najczęściej są jej nosicielami. Każdy mężczyzna, którego partnerka jest leczona z powodu zakażenia Gardnerella vaginalis, powinien przejść badanie w kierunku obecności tej bakterii. Gardnerella vaginalis u mężczyzn może prowadzić do nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia najądrza oraz niepłodności,
- Staphylococcus aureus – może powodować infekcje pęcherza moczowego. Do czynników ryzyka sprzyjających tej infekcji należy między innymi nieodpowiednia higiena,
- Enterococcus faecalis –bakteria będąca naturalną częścią mikrobiomu jelitowego. Jest częstą przyczyną zakażeń układu moczowego, szczególnie u pacjentów z obniżoną odpornością, u mężczyzn z przerostem prostaty oraz pacjentów cewnikowanych. U mężczyzn, obecność Enterococcus faecalis może skutkować zapaleniem gruczołu krokowego. Zainfekowany gruczoł prostaty może manifestować się gorączką, częstomoczem lub zatrzymaniem moczu, bólem w okolicy krocza podczas siedzenia, ropną wydzieliną z cewki moczowej oraz bólem w okolicy lędźwiowej,
- Neisseria gonorrhoeae –wywołuje rzeżączkę, chorobę przenoszoną drogą płciową, która może prowadzić do zakażenia układu moczowo-płciowego. Przebieg zakażenia może być całkowicie bezobjawowy (bezobjawowe nosicielstwo). Wykrycie obecności bakterii u pacjenta, wskazuje na konieczność przeprowadzenia badania również u jego partnerów seksualnych. U mężczyzn może prowadzić do ostrego zapalenia cewki moczowej,
- Streptococcus agalactiae (Grupa B) – bakterie, będące naturalną częścią mikroflory jelita i dróg moczowo-płciowych. Mężczyźni są najczęściej bezobjawowymi nosicielami. Jednak w przypadku zakażenia może dojść do bolesnych wzwodów oraz pojawienia się krwi w stolcu,
- Mycoplasma hominis i Ureaplasma spp. – bakterie będące integralną częścią mikrobioty oraz mikrośrodowiska dróg moczowo-płciowych u aktywnych seksualnie, zdrowych osób. Stają się czynnikiem chorobotwórczym u pacjentów z obniżoną odpornością. Infekcje w początkowym stadium często nie wywołują żadnych widocznych objawów, co utrudnia wczesne rozpoznanie i zwiększa ryzyko nieświadomego przenoszenia ich na partnerów seksualnych. Bakterie te często są odpowiedzialne za wywoływanie u mężczyzn nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, oraz mogą prowadzić do innych powikłań, takich jak zapalenie gruczołu krokowego i najądrzy. Istnieje także ryzyko rozwoju późnych powikłań immunologicznych. W przypadku ostrej infekcji u mężczyzn objawy obserwuje się występowanie śluzowego wycieku z cewki moczowej, problemy z oddawaniem moczu (uczucie pieczenia, częstomocz), a także zapalenie najądrzy i gruczołu krokowego. Mogą wystąpić również objawy, takie jak wydzielina i dyskomfort w okolicy okołoodbytniczej, zapalenie spojówek, dolegliwości stawowe, ogólne osłabienie oraz zespół przewlekłego zmęczenia.
Istotna jest ocena lekowrażliwości bakterii Ureaplasma spp. oraz Mycoplasma hominis, co pozwala na wdrożenie odpowiedniego i skutecznego antybiotyku.
- Stosowanie antybiotyków, leków przeciwgrzybiczych w trakcie 10 minionych dni.
- Czas na dostarczenie pobranego materiału do Vitaimmun wynosi 3 dni (72 godziny). Można skorzystać z usług dowolnej firmy kurierskiej lub dostarczyć materiał osobiście do siedziby Vitaimmun w Poznaniu (Kosynierska 10a, 60-241).
- Do czasu nadania przesyłki, materiał do badań należy przechowywać w warunkach chłodniczych (temp. 2-8oC).
- Czas oczekiwania na wynik: do 10 dni roboczych
W ramach badania UroScan każdy pacjent ma zagwarantowaną bezpłatną, profesjonalną opiekę obejmującą biomedyczną konsultację telefoniczną z wybranym specjalistą. W ramach konsultacji możliwe jest szczegółowe omówienie wyniku badania.
Ilość umówionych, bezpłatnych konsultacji biomedycznych w ramach badania Uroscan: 1.
- Materiałem do badania jest nasienie, pobrane samodzielnie drogą masturbacji,
- Nasienie nie może być pozyskiwane z prezerwatyw,
- Nasienie nie może być pozyskiwane w czasie tzw. stosunku przerywanego ponieważ pierwsza porcja ejakulatu, która zawiera najwięcej plemników, może zostać utracona, dodatkowo, próbka może zostać zanieczyszczona elementami komórkowymi lub bakteriami,
- Podczas masturbacji nie należy używać żadnych substancji nawilżających (lubrykantów),
- Przed pobraniem nasienia, zaleca się unikanie aktywności seksualnej i ograniczenie pielęgnacji okolic narządów płciowych przez 24 godziny,
- Ważne jest, aby przez 48 godzin nie korzystać z żadnych leków zewnętrznych ani maści zewnętrznych.
- Laboratoryjny wynik badania prezentujący obecność występujących mikroorganizmów chorobotwórczych,
- Indywidualnie dopasowany schemat suplementacji probiotycznej i prebiotycznej, bazujący na konkretnych szczepach probiotycznych i produktach wspomagających, z uwzględnieniem optymalnej dawki i czasu trwania suplementacji,
- Wskazania do dalszej diagnostyki w przypadku uzyskania dodatnich wyników badania,
- Możliwość skorzystania z umówionej, bezpłatnej konsultacji telefonicznej ze specjalistą, w ramach których istnieje możliwość omówienia wyniku.