Kalprotektyna to badanie umożliwiające nieinwazyjną diagnostykę stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym. Jest to białko wiążące cynk i wapń, produkowane przez układ odpornościowy w stanach zapalnych. Poziom kalprotektyny podwyższa się w infekcjach bakteryjnych, grzybiczych i pasożytniczych przewodu pokarmowego oraz stanach zapalnych w przebiegu chorób organicznych (np. nieswoista choroba zapalna jelit). Kalprotektyna w kale nie jest trawiona przez enzymy oraz rozkładana przez mikroflorę jelitową, dzięki czemu jest wartościowym markerem kondycji jelita. Jej poziom w kale pozostaje stabilny nawet przez 7 dni po pobraniu.
Kalprotektyna jest wartościowym narzędziem różnicowania zespołu jelita nadwrażliwego od chorób organicznych. U pacjentów z jelitem nadwrażliwym, poziom kalprotektyny w kale nie powinien być podwyższony.
Podwyższony poziom kalprotektyny świadczyć może o szeregu nieprawidłowości w jelicie i stanowi postawę do pogłębienia diagnostyki u lekarza specjalisty.
WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA
- Zespół jelita nadwrażliwego (IBS),
- Zespół przerostu w jelicie cienkim (SIBO, IMO, SIFO, SIBO H2S),
- Biegunka o nieznanej etiologii,
- Zaburzenia perystaltyki jelitowej (biegunki, wzdęcia, zaparcia, bóle brzucha, gazy),
- Nieswoista choroba zapalna jelit,
- Krwawienie z przewodu pokarmowego,
- Podejrzenie dysfunkcji trzustki lub wątroby,
- Profilaktyka po 35. roku życia.
DLACZEGO OCENA KALPROTEKTYNY W PRZEWODZIE POKARMOWYM JEST TAK ISTOTNA?
Dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego są często niespecyficzne i nie wskazują jednoznacznie na przyczynę dolegliwości. Biegunki, zaparcia, bóle brzucha czy wzdęcia mogą być zarówno objawem problemów czynnościowych (takich jak jelito nadwrażliwe), jak i poważniejszych chorób jak celiakia, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy czy nieswoista choroba zapalna jelit, a nawet choroba nowotworowa. Złotym standardem oceny zmian w przewodzie pokarmowym jest gastroskopia i kolonoskopia. Nie są to jednak badania wykonywane standardowo u osób bez objawów choroby.
Z tego względu wartościowym i nieinwazyjnym narzędziem oceny przewodu pokarmowego są markery zapalne. Najlepiej przebadanym i uznanym markerem kondycji jelit jest kalprotektyna. Umożliwia ona wstępną ocenę czy dolegliwości występujące u pacjenta mają:
- charakter łagodniejszy (np. bóle w przebiegu nadwrażliwości jelitowej lub błędów żywieniowych) – poziom kalprotektyny w normie,
- przebiegające ze stanem zapalnym, wymagające pogłębionej diagnostyki lekarskiej – podwyższony poziom kalprotektyny.
Ocena kalprotektyny w kale nie zastępuje gastroskopii czy kolonoskopii, ale ułatwia wczesne wykrywanie zmian chorobowych i podjęcie leczenia. Systematyczna ocena poziomu markera jest zalecana u pacjenta z nieswoistą chorobą zapalną jelit, celem monitoringu stanu choroby i odpowiedzi na wdrożone leczenie.
Ocena kalprotektyny w kale jest też doskonałym narzędziem profilaktycznym i powinna być rozważona u każdej osoby, po ukończeniu 35. roku życia.
PODWYŻSZONY WYNIK OBSERWUJE SIĘ CZĘSTO W PRZEBIEGU TAKICH PROBLEMÓW JAK:
- Biegunka infekcyjna,
- Nasilony stan zapalny w przewodzie pokarmowym,
- Nieswoista choroba zapalna jelit,
- Marskość wątroby,
- Ostre zapalenie trzustki,
- Rak żołądka, dwunastnicy i jelita grubego,
- Inne problemy gastryczne przebiegające ze stanem zapalnym.
Badanie wykonywane jest metodą analizy immunoenzymatycznej (ELISA). Wartość kalprotektyny oceniona jest ilościowo, w odniesieniu do odgórnie przyjętych norm uznanych za prawidłowe u zdrowego człowieka.
W ramach badania analizujemy następujące markery:
- Kalprotektyna – marker stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym. Jego stężenie zwiększa się w chorobach przebiegających ze stanem zapalnym (infekcje bakteryjne, grzybicze, pasożytnicze, nieswoiste zapalenia jelit, celiakia, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy i inne).
- Stosowanie leków przeczyszczających i preparatów mogących powodować krwawienie z przewodu pokarmowego (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, kwas acetylosalicylowy) w trakcie minionych 2 tygodni. Należy odczekać minimum 2 tygodnie od zabiegu przed przystąpieniem do badania kalprotektyny,
- Stosowanie alkoholu w trakcie minionego tygodnia. Należy odczekać minimum tydzień od kontaktu z alkoholem przed przystąpieniem do badania kalprotektyny.
- Czas na dostarczenie pobranego materiału do Vitaimmun wynosi 3 dni (72 godziny). Można skorzystać z usług dowolnej poczty kurierskiej lub dostarczyć materiał osobiście do siedziby Vitaimmun w Poznaniu (Kosynierska 10A, 60-241 Poznań).
- Czas oczekiwania na wynik: do 20 dni roboczych
W ramach badania kalprotektyny każdy pacjent ma zagwarantowaną bezpłatną, profesjonalną opiekę obejmującą biomedyczne konsultacje telefoniczne z wybranym specjalistą. W ramach konsultacji możliwe jest szczegółowe omówienie wyniku badania.
Badanie kalprotektyny nie zastępuje gastroskopii i kolonoskopii. Dodatni wynik badania jest wskazaniem do konsultacji z lekarzem specjalistą.
- Wykonanie badania nie wymaga specjalnych przygotowań. Nie ma potrzeby modyfikacji diety oraz odstawiania stosowanej suplementacji przed pobraniem kału do analizy,
- Materiałem do badania jest pojedyncza próba kału, pobrana z dowolnego wypróżnienia, zgodnie ze szczegółową instrukcją dołączoną do zestawu pobraniowego, który otrzymasz od nas zamawiając badanie,
- Kał może być pobrany po zażyciu środków przeczyszczających lub zastosowaniu czopków usprawniających wypróżnienie się,
- Nie każdy kał biegunkowy może być materiałem do badania. Jeśli cierpisz na przewlekłe biegunki przed pobraniem materiału skontaktuj się z CM Vitaimmun,
- Dopuszczone jest pobranie materiału ze stomii.
Co otrzymasz wykonując badanie:
- Laboratoryjny wynik badania, prezentujący poziom kalprotektyny w kale, w odniesieniu do normy laboratoryjnej,
- Pigułkę wiedzy na temat znaczenia kalprotektyny w diagnostyce kondycji przewodu pokarmowego oraz analizę czynników będących najczęstszą przyczyną nieprawidłowości,
- Wskazania do dalszej diagnostyki w przypadku uzyskania dodatniego wyniku badania,
- Możliwość skorzystania z bezpłatnych konsultacji telefonicznych ze specjalistami, w ramach których istnieje możliwość omówienia wyniku.
