VaginalScan

W ramach badania analizujemy:

• Poziom prozdrowotnych bakterii z rodzaju Lactobacillus

W pochwie bakterie z rodzaju Lactobacillus (znane jako bakterie kwasu mlekowego) pełnią liczne funkcje ochronne, między innymi poprzez wytwarzanie kwasu mlekowego, nadtlenku wodoru i bakteriocyn o działaniu antagonistycznym względem szeregu patogenów. Ten naturalny proces tworzy barierę (biofilm) utrudniającą rozwój wielu patogennych mikroorganizmów, zarówno bakterii jak i grzybów. Bakterie te odgrywają także rolę „trenerów” odporności śluzówkowej, biorąc udział w miejscowej stymulacji układu odpornościowego. Powinny stanowić około 95% całościowego mikrośrodowiska pochwy,

Kwas mlekowy jest istotnym czynnikiem ochronnym. Pomaga zachować kwasowe środowisko w pochwie, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowej równowagi mikroflory bakteryjnej. Kwasowe pH jest niekorzystne dla wzrostu patogennych mikroorganizmów i zapobiega infekcjom bakteryjnym, grzybiczymi i wirusowym. Pomaga również w utrzymaniu bariery ochronnej na śluzówce pochwy. Tworzenie warstwy śluzu może ochronić przed mechanicznymi i chemicznymi czynnikami zewnętrznymi oraz w utrzymaniu nawilżenia,

Nadtlenek wodoru (H2O2) wykazuje działanie antybakteryjne. Wykazuje wysoką aktywność antagonistyczną względem Escherichia coli, Candida albicans, Staphylococcus aureus, Prevotella, Peptostreptococcus i Gardnerella anaerobes. Nadtlenek wodoru może być zaangażowany w procesy naprawcze komórek nabłonka, co jest istotne dla ochrony przed infekcjami. Brak nadtlenku wodoru w pochwie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zakażeń (np. bakteryjne zapalenie pochwy, zakażenie wirusem niedoboru odporności (HIV)),

Bakteriocyny to białka lub kompleksy białkowe, które wykazują silne, specyficzne działanie bakteriobójcze względem określonych gatunków bakterii.

Określone mikroorganizmy patogenne, mogące powodować problem nawracających infekcji intymnych:

• Trichomonas vaginalis – pasożyt, przenoszony drogą płciową, wywołujący infekcję pochwową zwana trichomoniasis. Do głównych objawów należy świąd, pieczenie, upławy, zaczerwienienie, obrzęk, ból podczas stosunku i oddawaniu moczu. Nieleczona infekcja może prowadzić do licznych powikłań, takich jak zwiększone ryzyko zakażenia HIV, przedwczesny poród i inne,

• Candida – powoduje zakażenia grzybicze, zwane kandydozą. Drożdżakowe infekcje pochwy objawiają się świądem, pieczeniem i upławami, które mogą przypominać skrzep białego sera. Candida albicans jest naturalnym elementem mikrośrodowiska pochwy. Do rozwoju infekcji grzybiczej dochodzi gdy następuje nadmierne namnożenia drożdżaków, np. w wyniku antybiotykoterapii, zmian hormonalnych (np. ciąża, antykoncepcja hormonalna), osłabionej odporności czy cukrzycy,

• Escherichia coli – bakteria, stanowiąca integralny element mikrobioty jelitowej.  Niektóre szczepy mogą powodować infekcje układu moczowego, w tym zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie nerek. Do głównych objawów infekcji należy dyskomfort, pieczenie lub ból podczas oddawania moczu, uczucie ciągłego parcia na mocz oraz ból w dolnej części brzucha,

• Proteus spp. i Providencia – bakterie mogące być przyczyną zakażeń układu moczowo-płciowego, objawiających się zapaleniem cewki moczowej,  pęcherza moczowego lub nerek,

• Pseudomonas – bakteria, której obecność w układzie moczowo -płciowym może prowadzić zakażenia nerek, pęcherza moczowego oraz przewodów moczowych. Do układu moczowo-płciowego może zostać przeniesiona poprzez migracje z odbytu. Infekcje o takim podłożu najczęściej odnotowuje się u chorych na cukrzycę. Pierwsze objawy infekcji to pieczenie i swędzenie cewki moczowej podczas oddawania moczu. Nieleczona infekcja może rozprzestrzenić się na pęcherz moczowy i nerki,

• Gardnerella vaginalis – bakteria, która jest naturalnie obecna w pochwie, ale w sprzyjających warunkach może prowadzić do rozwoju bakteryjnego zapalenia pochwy, świądu i pieczenia, obecności białej lub szarej wydzieliny oraz suchości pochwy,

• Staphylococcus aureus – może powodować zakażenia pochwy i infekcje pęcherza moczowego. Do czynników ryzyka sprzyjających tej infekcji należy między innymi nieodpowiednia higiena czy niewłaściwe stosowanie tamponów,

• Enterococcus faecalis – bakteria będąca naturalną częścią mikrobiomu jelitowego. Jest częstą przyczyną zakażeń układu moczowego, szczególnie u pacjentów z obniżoną odpornością. W pochwie Enterococcus faecalis może spowodować bakteryjne zakażenie pochwy, znane jako bakteryjna waginoza, czemu towarzyszy hamowanie rozwoju pałeczek z rodzaju Lactobacillus,

• Neisseria gonorrhoeae – wywołuje rzeżączkę, chorobę przenoszoną drogą płciową, która może prowadzić do zakażenia układu moczowo-płciowego. Przebieg zakażenia może być całkowicie bezobjawowy (bezobjawowe nosicielstwo). Wykrycie obecności bakterii u pacjenta, wskazuje na konieczność przeprowadzenia badania również u jego partnerów seksualnych. Do najczęstszych objawów zakażenia zalicza się  śluzowo – ropną wydzielinę z dróg rodnych, pieczenie i ból podczas oddawania moczu, bóle w dolnej części brzucha, upławy i zaburzenia cyklu miesiączkowego (krwawienie pomiędzy menstruacjami, nadmiernie obfite i przedłużające się miesiączki). Nieleczona infekcja rzeżączką u kobiet może prowadzić do stanów zapalnych błony śluzowej macicy, jajowodów oraz jajników oraz licznych powikłań, takich jak ciąża pozamaciczna lub niepłodność,

• Streptococcus agalactiae (Grupa B) – bakterie, będące naturalną częścią mikroflory jelita i dróg moczowo-płciowych. Obecność tej bakterii stwierdza się u 10-30% zdrowych kobiet. W niektórych przypadkach może ona wywoływać stan zapalny dróg moczowych lub narządów miednicy mniejszej. Najbardziej narażeni na infekcje są zwłaszcza chorzy na cukrzycę.

Kobiety będące nosicielkami bakterii Streptococcus agalactiae mogą przenosić je na swoje dziecko w trakcie porodu naturalnego.

• Mycoplasma hominis i Ureaplasma spp. – bakterie będące integralną częścią mikrobioty oraz mikrośrodowiska dróg moczowo-płciowych u aktywnych seksualnie, zdrowych osób. Stają się czynnikiem chorobotwórczym u pacjentów z obniżoną odpornością. Infekcje  w początkowym stadium często nie wywołują żadnych zauważalnych objawów, co utrudnia wczesne rozpoznanie i zwiększa ryzyko nieświadomego przenoszenia ich na partnerów seksualnych. Nieleczone zakażenia stwarzają ryzyko powikłań, zwłaszcza w ciąży, gdzie mogą prowadzić do poronień, przedwczesnego porodu i zwiększonej śmiertelności noworodków. Przewlekłe zakażenie może prowadzić do zapalenia jajowodów, jajników, szyjki macicy i trzonu macicy, a nawet niepłodności.

U kobiet, infekcje mogą manifestować się jako nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, objawiające się częstomoczem, dyskomfortem przy mikcji oraz białą wydzieliną z cewki moczowej. Bakterie te mogą też prowadzić do zapalenia jajników i jajowodów oraz odmiedniczkowego zapalenia nerek. Kolonizacja często związana jest z hormonalnymi zmianami, takimi jak menopauza.

Bywają też czynnikiem etiologicznym bakteryjnego zapalenia pochwy i szyjki macicy, które mogą przejawiać się nietypową, ropną wydzieliną, krwawieniem po stosunku lub między miesiączkami, bólem i pieczeniem podczas oddawania moczu, a także szarymi lub białymi upławami o charakterystycznym „rybim” zapachu.

Istotna jest ocena lekowrażliwości bakterii Ureaplasma spp. oraz Mycoplasma hominis, co pozwala na wdrożenie odpowiedniego i skutecznego antybiotyku.

• Menstruacja i okres okołomenstruacyjny. Materiał do badania należy pobierać nie wcześniej niż 3 dni przed i 3 dni po zakończonej menstruacji,
• Ciąża,
• Okres połogu,
• Stosowanie antybiotyków, leków przeciwgrzybiczych w trakcie 5 minionych dni.

• Czas na dostarczenie pobranego materiału do Vitaimmun wynosi 3 dni (72 godziny). Można skorzystać z usług dowolnej firmy kurierskiej lub dostarczyć materiał osobiście do siedziby Vitaimmun w Poznaniu (Kosynierska 10a, 60-241; Poznań).
• Czas oczekiwania na wynik: do 10 dni roboczych

W ramach badania VaginalScan każda pacjentka ma zagwarantowaną bezpłatną, profesjonalną opiekę obejmującą biomedyczne konsultacje telefoniczne z wybranym specjalistą. W ramach konsultacji możliwe jest szczegółowe omówienie wyniku badania.

Ilość umówionych, bezpłatnych konsultacji biomedycznych w ramach badania Vaginalscan: 1.

• Materiałem do badania jest wymaz z pochwy, który może być pobrany samodzielnie przez pacjentkę,
• Nie należy pobierać wymazu w trakcie trwania menstruacji oraz 3 dni przed i 3 dni po okresie krwawienia,
• Jeśli występuje obfite wydzielanie śluzu szyjkowego w czasie owulacji, zaleca się odczekanie kilku dni przed przystąpieniem do badania,
• Nie należy używać produktów dopochwowych przez co najmniej dwa dni przed wymazem (z wyjątkiem dopochwowych środków antykoncepcyjnych, prezerwatyw oraz środków nawilżających na bazie wody).