W przypadku atopowego zapalenia skóry zaleca się wykonanie:
O atopowym zapaleniu skóry mówimy, gdy u pacjenta występują przewlekłe problemy skórne, wynikające z nieprawidłowej reakcji układu immunologicznego. Bezpośredni czynnik przyczynowy, wywołujący powstawanie zmian skórnych jest najczęściej trudny do ustalenia. Choroba rozwinąć się może już u kilkumiesięcznego dziecka i choć zdarzają się sytuacje, że ustępuje po kilku latach, równie często przechodzić może w postać przewlekłą, trwającą przez całe życie. Możliwe jest również przejście atopii w inną manifestację alergiczną, na przykład astmę atopową czy też alergiczny nieżyt nosa.
Problem ten jest szczególnie nasilony w krajach o wysokim stopniu rozwoju gospodarczego i przemysłowego. Szacuje się, że w Polsce atopowe zapalenie skóry występuje nawet u co piątego dziecka.
Objawy atopowego zapalenia skóry
Objawy atopowego zapalenia skóry są niezwykle dokuczliwe. Charakterystyczna dla ASZ jest przewlekła suchość skóry, jej zaczerwienienie i łuszczenie, zwłaszcza w okolicach przegubów dłoni, zgięciach łokci i kolan oraz na twarzy. Zmianom towarzyszy uporczywy świąd, będący częstą przyczyną rozdrażnienia dziecka i w konsekwencji pogorszenia jego zachowania. Dodatkowym problemem są częste nadkażenia bakteryjne i grzybicze zmian skórnych, co wymusza konieczność wdrożenia antybiotykoterapii i/ lub leczenia przeciwgrzybiczego.
Leczenie atopowego zapalenia skóry
Leczenie atopowego zapalenia skóry ma niestety charakter niemal wyłącznie objawowy, bazujący na stosowaniu maści i kremów o działaniu łagodzącym, immunosupresyjnym oraz glikokortykosteroidów. Niestety, najczęściej krótko po odstawieniu leczenia zmiany na skórze pojawiają się ponownie, a choroba przyjmuje charakter błędnego koła.
W chwili obecnej szeroko dyskutuje się celowość stosowania probiotyków i prebiotyków oraz terapii żywieniowej w łagodzeniu objawów i zapobieganiu nawrotom atopowego zapalenia skóry, zarówno u dzieci jak i osób dorosłych. Atopię, podobnie jak alergię tłumaczy się zgodnie z teorią nadmiernej higienizacji. Za nadwrażliwość układu immunologicznego w atopii odpowiada więc w znacznej części zaburzenie mikroflory jelitowej. Zmniejszenie ilości prozdrowotnych bakterii w jelicie przekłada się na zaburzenie równowagi immunologicznej i w konsekwencji nadwrażliwość na czynniki środowiskowe (pokarmy, pyłki i inne), co manifestuje się zmianami skórnymi. Dodatkowo, u pacjentów z ASZ obserwuje się często nadmierną przesiąkliwość jelitową.
Uszkodzona bariera jelitowa umożliwia przenikanie do układu krwionośnego niewystarczająco strawionych cząsteczek pokarmowych. Powoduje to dodatkową aktywację układu immunologicznego i pogorszenie stanu skóry pacjenta z AZS.
Uporczywa suchość, łuszczenie i nawracające problemy skórne wymagają kompleksowego, holistycznego podejścia, wpływającego na przyczynę nadwrażliwości skórnej. Celowana terapia probiotyczna umożliwia odbudowę zaburzonej mikroflory jelitowej i uszczelnienie bariery jelitowej (leczenia przyczynowe). Z kolei ocena nadwrażliwości na pokarm w typie IgA i IgG (utajone, opóźnione) pozwoli na wyeliminowanie pokarmów pogarszających stan skóry (leczenie objawowe). Tego typu schemat działania jest najszybszy i najefektywniejszy w poprawie stanu skóry pacjentów z AZS.
