Nawet najlepsza dieta czy indywidualnie dobrana suplementacja nie umożliwią osiągnięcia optymalnej formy psychofizycznej bez aktywności fizycznej. Sport przynosi rozliczne korzyści dla zdrowia i samopoczucia psychicznego, przyczynia się do zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób układu krążenia, zaburzeń metabolicznych, a nawet chorób ze strony przewodu pokarmowego, takich jak rak jelita grubego czy kamica żółciowa.
Zaznaczyć należy jednak, iż to przede wszystkim umiarkowany wysiłek fizyczny korzystnie wpływa na stan całego organizmu, a stanowi on 30 minut treningu dziennie z częstotliwością co najmniej pięć razy w tygodniu.
Wzrost intensywności treningów może przyczynić się do zaburzeń pracy przewodu pokarmowego. Spowodowane jest to czasową redukcją ukrwienia jelita w trakcie treningu, a w konsekwencji dochodzi do zmniejszenia procesu eliminacji toksyn i jednoczesnego transportu składników odżywczych do przewodu pokarmowego. Generuje to również stres oksydacyjny i rozwój stanu zapalnego, co prowadzi do rozwoju/nasilenia dolegliwości (nie tylko ze strony przewodu pokarmowego) zarówno u zawodowców, jak i sportowców amatorów.
Najczęstsze problemy zdrowotne raportowane przez sportowców wysokiego wyczynu wiążą się z zaburzeniami pracy przewodu pokarmowego (biegunki, zaburzenia trawienia i wchłaniania, bóle brzucha, refluks żołądkowo-jelitowy i inne). Dodatkowym problemem są nawracające infekcje dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, rozwój niepożądanych reakcji na pokarmy oraz zespół chronicznego zmęczenia. Dolegliwości te mogą wynikać z zaburzonego ekosystemu jelitowego (dysbiozy jelitowej) oraz zwiększenia przesiąkliwości bariery jelitowej zlokalizowanej w jelicie cienkim. Wspomniana bariera jelitowa jest jednoczasowo filtrem i barierą – w jego obrębie rozstrzyga się, które elementy ze środowiska zewnętrznego (pokarmy, płyny) trafią do krwiobiegu w celu odżywienia komórek i tkanek organizmu, a które zostaną wydalone jako potencjalnie toksyczne. Ponadto do pozostałych funkcji mikroflory jelitowej należą również regulacja pracy przewodu pokarmowego, koordynacja i właściwa stymulacja układu immunologicznego, wytwarzanie witamin (tiamina, ryboflawina, pirydoksyna, B12, K), wspomaganie początkowego procesu trawienia, zaopatrywanie warstwy nabłonkowej w energie oraz konkurencja o miejsca receptorowe na śluzówce jelita z bakteriami patogennymi.
mgr inż. Dominika Jankowska
Absolwentka poznańskiego Uniwersytetu Przyrodniczego specjalizująca się w dziedzinie diagnostyki mikrobiologicznej i biotechnologii. W trakcie studiów prowadziła badania w zakresie wpływu prebiotyków na wzrost i rozwój bakterii probiotycznych. Aktualnie specjalizuje się w tematyce zaburzeń mikroflory jelitowej, celowanej probiotykoterapii oraz suplementacji wspomagającej odbudowę uszkodzonej bariery jelitowej. Autorka licznych artykułów naukowych z zakresu biotechnologii, biomedycyny i żywienia człowieka. Wykładowca na warsztatach i szkoleniach z zakresu probiotykoterapii oraz roli ekosystemu jelitowego w utrzymaniu zdrowia organizowanych dla lekarzy, dietetyków i pacjentów. Na co dzień pełni funkcje zastępcy Dyrektora ds. naukowych Centrum Medycznego Vitaimmun a ponadto koordynuje projekt Vitaimmun Pet.
Dr n. biol. med. Patrycja Szachta
Stopień doktora nauk biologicznych uzyskała w trakcie studiów doktoranckich w Klinice Gastroenterologii Dziecięcej i Chorób Metabolicznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
Autorka licznych publikacji medycznych w czasopismach polskich i zagranicznych oraz rozdziałów w monografiach naukowych. Dyrektor ds. naukowych w Centrum Medycznym Vitaimmun. Posiada wieloletnie praktyczne i teoretyczne doświadczenie z zakresu utajonych nadwrażliwości pokarmowych oraz zaburzeń mikroflory jelitowej.
Pełna publikacja dostępna poniżej:
FF 3_17_PROBIOTYKI W SPORCIE – praktyczny przewodnik po ,,legalnym dopingu”_P.Sz. D.J.
