Atopowe zapale skóry (AZS, atopic dermatitis) to jeden z najczęściej występujących problemów dermatologicznych i alergicznych wieku dziecięcego. Szacuje się, że w Polsce problem ten dotyczyć może nawet co piątego dziecka. W ciągu ostatnich 25 lat częstość występowania opisywanej jednostki chorobowej w krajach wysoko rozwiniętych zwiększyła się niemal dwukrotnie, co sugeruje istotną rolę czynników środowiskowych w patogenezie choroby.
Do głównych objawów tej przewlekłej i nawrotowej jednostki chorobowej należą suchość skóry, zaczerwienienie i łuszczenie, zwłaszcza w okolicach przegubów dłoni, zgięciach łokci i kolan oraz na twarzy (tzw. malinowe policzki). Zmianom tym często towarzyszy uporczywy świąd, będący przyczyną rozdrażnienia dziecka i w konsekwencji pogorszenia jego samopoczucia i zachowania. Dodatkowym problemem są częste nadkażenia bakteryjne i grzybicze zmian skórnych, co wymusza konieczność wdrożenia antybiotykoterapii i/lub leczenia przeciwgrzybiczego. Leczenie atopowego zapalenia skóry ma niestety charakter niemal wyłącznie objawowy, bazujący na stosowaniu maści i kremów o działaniu łagodzącym, immunosupresyjnym oraz glikokortykosteroidów. Najczęściej krótko po odstawieniu opisanego leczenia zmiany na skórze mają tendencje do nawrotów, przez co choroba ma charakter błędnego koła. U większości chorych pierwsze objawy pojawiają się przed ukończeniem piątego roku życia. Opisywana choroba jest związana nie tylko z nieprzyjemnym świądem czy dyskomfortem, ale nieleczona może przyczynić się do zmiany manifestacji nadwrażliwości. U znacznej liczby pacjentów z nieleczonym AZS w latach późniejszych pojawiają się objawy ze strony układu oddechowego (astma, dychawica oskrzelowa czy alergiczny nieżyt nosa).
mgr inż. Dominika Jankowska
Absolwentka poznańskiego Uniwersytetu Przyrodniczego specjalizująca się w dziedzinie diagnostyki mikrobiologicznej i biotechnologii. W trakcie studiów prowadziła badania w zakresie wpływu prebiotyków na wzrost i rozwój bakterii probiotycznych. Aktualnie specjalizuje się w tematyce zaburzeń mikroflory jelitowej, celowanej probiotykoterapii oraz suplementacji wspomagającej odbudowę uszkodzonej bariery jelitowej. Autorka licznych artykułów naukowych z zakresu biotechnologii, biomedycyny i żywienia człowieka. Wykładowca na warsztatach i szkoleniach z zakresu probiotykoterapii oraz roli ekosystemu jelitowego w utrzymaniu zdrowia organizowanych dla lekarzy, dietetyków i pacjentów. Na co dzień pełni funkcje zastępcy Dyrektora ds. naukowych Centrum Medycznego Vitaimmun a ponadto koordynuje projekt Vitaimmun Pet.
Pełna publikacja dostępna poniżej:
FF 2(24)2018_Łagodzenie objawów atopowego zapalenia skóry u dzieci D.J.
