Nadwaga i otyłość stanowią coraz poważniejszy problem społeczny, szczególnie w krajach o wysokim stopniu uprzemysłowienia. Skala problemu jest na tyle poważna, iż w krajach wysoko rozwiniętych mówi się coraz częściej o epidemii otyłości. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2005 r. na świecie było 400 mln osób otyłych, a 1,6 mld miało nadwagę. Prognozy na 2015r. przewidywały, że liczba osób otyłych powyżej 15. roku życia wzrośnie do ok. 700 mln, czyli niemal dwukrotnie w stosunku do danych z 2005 r.
Jest to istotny problem zdrowia publicznego, gdyż nadmierna masa ciała może stanowić przyczynę nawet 80% chorób cywilizacyjnych, takich jak chociażby insulinooporność, cukrzyca typu 2, stłuszczeniowe zapalenie wątroby, nadciśnienie czy choroby sercowo-naczyniowe. Problemy z nadmierną masą ciała mogą mieć podłoże wieloczynnikowe, tym niemniej ich powodem jest najczęściej nieadekwatna do wydatku energetycznego ilość energii pobranej z pożywieniem.
Częstokroć w rozwój choroby jednocześnie zaangażowane są czynniki genetyczne, środowiskowe i psychologiczne.
Zaznaczyć należy, iż wśród pacjentów otyłych obserwuje się grupy bardziej i mniej podatne na przyrost masy ciała i następczy rozwój zaburzeń metabolicznych pomimo stosowania tej samej diety. Obserwacje te wskazują jednoznacznie na fakt, iż w procesie rozwoju nadwagi i otyłości biorą udział również inne mechanizmy niż sam tylko bilans energetyczny.
Badania ostatnich lat pokazują, że jednym z istotniejszych elementów w patogenezie otyłości może być przewód pokarmowy, a dokładniej zachodzące w nim procesy oraz mikroorganizmy zasiedlające jelita.
Przypomnieć należy, że tkanka tłuszczowa odgrywa rolę aktywnego narządu endokrynnego, głównego obszaru metabolizmu hormonów płciowych i glukokortykosteroidów. Tkanka tłuszczowa trzewna wpływa natomiast na powstawanie insulinooporności, nietolerancji glukozy, cukrzycy typu 2 czy nadciśnienia tętniczego i chorób serca.
Czynniki środowiskowe sprzyjające rozwojowi otyłości mogą brać udział w jej rozwoju zarówno przed urodzeniem, jak i po porodzie. Dieta kobiety ciężarnej, uwarunkowania okołoporodowe, sposób karmienia i aktywność w pierwszych latach życia dziecka mogą silnie wpływać na rozwój nadwagi i otyłości w kolejnych latach jego życia. Za bardzo znaczący czynnik zewnętrzny zwiększający ryzyko rozwoju nadwagi i otyłości uznaje się również stres mogący skutkować spożywaniem nadmiernej ilości żywności, często bogatej w tłuszcz.
mgr inż. Dominika Jankowska
Absolwentka poznańskiego Uniwersytetu Przyrodniczego specjalizująca się w dziedzinie diagnostyki mikrobiologicznej i biotechnologii. W trakcie studiów prowadziła badania w zakresie wpływu prebiotyków na wzrost i rozwój bakterii probiotycznych. Aktualnie specjalizuje się w tematyce zaburzeń mikroflory jelitowej, celowanej probiotykoterapii oraz suplementacji wspomagającej odbudowę uszkodzonej bariery jelitowej. Autorka licznych artykułów naukowych z zakresu biotechnologii, biomedycyny i żywienia człowieka. Wykładowca na warsztatach i szkoleniach z zakresu probiotykoterapii oraz roli ekosystemu jelitowego w utrzymaniu zdrowia organizowanych dla lekarzy, dietetyków i pacjentów. Na co dzień pełni funkcje zastępcy Dyrektora ds. naukowych Centrum Medycznego Vitaimmun a ponadto koordynuje projekt Vitaimmun Pet.
Dr n. biol. med. Patrycja Szachta
Stopień doktora nauk biologicznych uzyskała w trakcie studiów doktoranckich w Klinice Gastroenterologii Dziecięcej i Chorób Metabolicznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
Autorka licznych publikacji medycznych w czasopismach polskich i zagranicznych oraz rozdziałów w monografiach naukowych. Dyrektor ds. naukowych w Centrum Medycznym Vitaimmun. Posiada wieloletnie praktyczne i teoretyczne doświadczenie z zakresu utajonych nadwrażliwości pokarmowych oraz zaburzeń mikroflory jelitowej.
Pełna publikacja dostępna poniżej:
FF 1_17_MIKROFLORA JELITOWA A OTYŁOŚĆ, czyli bakterie na straży kilogramów_P.Sz. D.J.
